Yabancılaşmak koca bir şehre...
O kocaman kalabalığın içinde 'yaşayan' tek 'insanın' var olmadığı kocaman bir
şehir ve önemi varsa eğer; kırıklıklar..
Umutsuzluk değil de; çaresizlik,
Şüphe değil de; karmaşa..
Uydurduğumuz adların bir önemi varsa eğer; o da bunun eş anlamlısı.
Fark nerede?
Özlemlerim var benim, hiç elde edemeden şimdiden çok özlediğim
özlemlerim...
Hayallerim var, umutlarıma her seslenişinde mevcuttan birer birer eksilen
Ve bu yoksulluğa rağmen içimde ölmeyen bekleyişler...
İçimde, nefes alabildiğim bir gezegen bile kalmadı...
Hepsinin yok edilişini izledim... Birer birer patlayışlarını!
Tepeden tırnağa çığlık kussam da yüreğim ağzına kadar dolu hala...
Çünkü; sesim yankı yapıyor dışarıda
Ve cansız nesnelere konuşuyormuşcasına 'duvarlara' çarpıp geri dönüyor bana!
Elimdeyse kocaman bir sıfır...
Ben; düşüncelerimi kaçla çarparsam çarpayım elimde sıfırlar sürüsü kalıyor
bu aralar...
Sussam diyorum biraz, gömülsem gizli mabedime...
Gitsem mesela biraz-kendime kendime-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder