Masumdu tüm katiller içimde yetiştirdiğim...Aslında öksüzlerdi! Hepsine ev sahipliği yaptım çoğu kez,
Her şeyi onlar vurdu, ben değil.
Benim içimde yetiştirdiğim iyi niyetlerim astı herbirini bir bir.. O ip ağır geldi boyunlarına.
Kendi kendilerini astılar..
Dilim,içimde öksüz bırakılmış sevgilerin, ruhumu jiletleyen hayal kırıklıklarının zedelenmesiydi..
Bu yüzden seslenirken dilim, hiç kimseye acımadı.
Acıtılandan daha fazlasıydı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder